Nauka korzystania z nocnika to jedno z największych wyzwań dla malucha. Aby móc pokonać tę przeszkodę i stać się suchym, Twoje dziecko musi być do tego przygotowane fizycznie i psychicznie.
Odstawianie dzieci od pieluchy nie ma większego sensu przed 18. miesiącem życia.
Wymagane jest, aby dziecko wykazywało zainteresowanie zawartością swojej pieluchy i „toaletą”.
Wejście w wiek bezpieluszkowy może być ułatwione dzięki kilku wskazówkom: Dzieci same pokażą, kiedy są gotowe i świadomie odczuwają potrzebę zrobienia siusiu lub kupki.
Uważnie obserwuj swoje dziecko – często istnieją widoczne oznaki, na podstawie których rodzice mogą rozpoznać zbliżającą się liczbę jeden lub dwa.
Niecierpliwa nauka korzystania z nocnika, która jest wymuszana na dziecku przez rodziców, nie ma sensu.
Każde dziecko w pewnym momencie będzie suche i czyste.
Odpowiedni sprzęt!
Na początek zalecamy ustawienie nocnika.
Dzięki zabawnym wizualizacjom i kolorom zorientowanym na dzieci, taki nabytek przyciągnie duże zainteresowanie maluchów.
Nocnik można szybko rozstawić, a dzieci szybko nauczą się na nim samodzielnie siadać.
Złota zasada nauki korzystania z nocnika dla rodziców: uwaga i wytrwałość, ale bez robienia z tego wielkiej sprawy.
Jako rodzice, powinniście pomyśleć o umiejętnościach wymaganych przez wasze potomstwo, aby się umyć: trening korzystania z nocnika wymaga zastosowania poszczególnych umiejętności w określonej kolejności.
Maluchy muszą być w stanie odczytywać sygnały swojego ciała, zdejmować ubrania, kontrolować pracę jelit i pęcherza, a następnie myć ręce.
Możesz liczyć na dużo więcej brudnej bielizny, ponieważ wypadki naturalnie się zdarzają.
Wymaga to cierpliwości i pragmatyzmu.
1. Zapoznaj się z nocnikiem:
– Na początek zaopatrz się w nocnik.
Wiele dzieci czuje się znacznie bezpieczniej na nocniku umieszczonym na podłodze niż siedząc wysoko na toalecie.
Nie jest tak przerażająco wysoki i sprawia, że czują się bezpiecznie, ponieważ mogą mocno postawić stopy na podłodze.
– Daj dziecku czas na poznanie nocnika i przyzwyczajenie się do niego.
Aby wzbudzić zainteresowanie nocnikiem, często pomaga zakup modelu o atrakcyjnych kolorach i przyjaznym dla dziecka wystroju.
Powiedz dziecku, że jest to coś naprawdę wyjątkowego, co należy tylko do niego i nikogo innego.
– Umieść nocnik w miejscu, w którym dziecko spędza najwięcej czasu.
Nie musi to być koniecznie łazienka; równie dobrze sprawdzi się kącik w pokoju zabaw.
Kluczowe znaczenie na początku ma łatwy dostęp.
2. Od „poznania” do „nauki korzystania”
– Twoje dziecko może ćwiczyć siadanie na nocniku raz lub dwa razy dziennie bez zdejmowania ubrania.
Może siedzieć na nocniku tak długo, jak zechce.
Celem jest przyzwyczajenie go do tego.
– Gdy tylko dziecko poczuje się szczęśliwe, siadając na nocniku w ubraniu, pozwól mu spróbować jeszcze raz bez niego.
W ten sposób zapoznasz je z koncepcją „zdejmowania ubrania” przed pójściem do toalety.
Przyzwyczai się również do dotyku siedziska na skórze.
– Ubieraj dziecko w ubrania, które można łatwo zdjąć, np. spodnie bez guzików, które można po prostu ściągnąć, spódnice i/lub sukienki.
Bielizna jest teraz wymagana, era śpioszków zdecydowanie się skończyła.
Alternatywnie, możesz też zacząć od pozwalania dziecku na bieganie nago po domu przez kilka dni.
W ciepłe letnie dni, na zewnątrz w ogrodzie, idealne jest również małe ubranie.
Motywuj dziecko do siadania na nocniku od czasu do czasu, aby pomóc mu nauczyć się zwracać uwagę na sygnały własnego ciała.
– Pokaż dziecku, jak siadasz na toalecie.
Pozwól mu usiąść na nocniku w tym samym czasie, jeśli znajduje się on w łazience.
– Zwracaj uwagę na sygnały pokazujące, czy dziecko potrzebuje zrobić „numer jeden” lub „numer dwa”.
Niektóre dzieci komunikują to za pomocą wielu różnych słów.
Inne robią grymasy, wydają odgłosy lub przyjmują określoną postawę.
Jeśli zauważysz takie oznaki, zapytaj, czy dziecko chce iść do toalety (lub na nocnik).
3. Pozytywne wzmocnienie za pomocą pochwał, pewności siebie i wrażliwości.
– Trening korzystania z nocnika działa najlepiej przy dużej ilości pochwał i uznania dla Twojego dziecka.
Presja, złość, negatywne stwierdzenia lub gesty ze strony rodziców będą tylko denerwować dzieci w ich nowej, bezpieluszkowej sytuacji.
Dzieci polegają na empatii, optymizmie i pewności rodziców.
– Gdy siusianie do nocnika zostanie osiągnięte, możesz umieścić stały stolec z pieluchy w nocniku kilka dni później.
Wyjaśnij dziecku, że kupa i siusiu należą do nocnika lub toalety.
(Dzieci w tym wieku myślą, że określone rzeczy należą do określonych miejsc). – Pozwól dziecku myć ręce wodą z mydłem za każdym razem po wyjściu z nocnika, nawet jeśli nic się tam nie stało.
– Powiedz także wszystkim innym opiekunom, np. opiekunkom do dzieci lub dziadkom, o nauce korzystania z nocnika i o tym, jak postępujesz.
W ten sposób Twoje dziecko będzie mogło uzyskać od nich takie samo wsparcie.
– Pamiętaj, że niektóre maluchy mogą bać się toalety i spłukiwania.
Jeśli tak jest w przypadku Twojego dziecka, nie zmuszaj go do spłukiwania – po prostu zrób to sam po wyjściu dziecka z pokoju.
Strach ten zwykle ustępuje po kilku miesiącach.
4. Wprowadzenie do treningu nocnego
– Nawet jeśli Twoje dziecko konsekwentnie korzysta z nocnika lub toalety w ciągu dnia, utrzymanie suchości w nocy może zająć kilka miesięcy lub lat.
Będziesz zatem potrzebować dużo cierpliwości.
– W razie potrzeby używaj pieluch lub kupuj jednorazowe pieluchy na noc.
Twoje potomstwo może być jeszcze zbyt młode, by regularnie budzić się w celu pójścia do toalety.
– Daj dziecku do zrozumienia, że zawsze może Cię zawołać, gdy obudzi się w nocy, abyś poszedł z nim do toalety.
Jeśli Twoje dziecko chce korzystać z nocnika w nocy, możesz umieścić go obok łóżeczka.
– Gdy Twoje dziecko będzie spać bez pieluszek, najpóźniej w nocy, możesz zakupić ochraniacze na materac.
Nocnik czy deska sedesowa dla dzieci?
To, czy nocnik lub deska sedesowa są używane do „wyschnięcia”, często zależy od dziecka.
To, czy używasz nocnika czy deski sedesowej, zależy oczywiście od dziecka. Wiele dzieci naprawdę uwielbia swój nocnik, swój mały tron, postrzegając go jako prywatne schronienie, które jest ich własnością.
Plus fakt, że mają tu kontakt z ziemią, a nie są zawieszone nad dużą, przerażającą dziurą.
Deska sedesowa jest jednak dobrą imitacją deski dla dorosłych i może szczególnie motywować dziecko.
Większość rodziców uzna deskę sedesową przyjazną dzieciom za bardziej higieniczną i praktyczną.
Wycieranie jest również łatwiejsze na toalecie niż na nocniku.
Jeśli ty i twoje dziecko zdecydujecie się na deskę sedesową, ważne jest, aby mogło ono ustabilizować się stopami.
Wymaga to antypoślizgowego stołka. 
Zalety nocnika:
– Na nocniku dzieci siedzą bezpiecznie i łatwo im się ustabilizować.
Ich stopy znajdują się na ziemi, w przeciwieństwie do toalety dla dorosłych.
Wiele dzieci nie lubi, gdy ich nogi zwisają w powietrzu.
– Dzieci uczą się przede wszystkim, jak działa ich pęcherz i towarzyszące mu mięśnie.
Zwłaszcza na początku nocnik może być zaletą, ponieważ można go umieścić w dowolnym miejscu, a droga do niego nie będzie zbyt daleka.
Oznacza to, że dziecko może natychmiast na nim usiąść, jeśli znajduje się w tym samym pokoju.
Zalety deski sedesowej dla dzieci:
– Dzieci, które od samego początku korzystały z deski sedesowej dla dzieci lub próbowały tego od czasu do czasu, często łatwiej radzą sobie z toaletami dla dorosłych, gdy są poza domem.
– Jeśli dziecko siedzi na desce sedesowej, wszystko trafia bezpośrednio do toalety.
Nocnik musi być regularnie opróżniany i czyszczony – Deska sedesowa dla dzieci ułatwi Twojemu dziecku przyzwyczajenie się do dorosłej toalety.
To przejście zwykle następuje później bez problemów.
– Na dużej toalecie możesz lepiej pomóc dziecku w podcieraniu się, a papier toaletowy jest zawsze w zasięgu ręki.
Idealnym rozwiązaniem jest połączenie tych dwóch sposobów: na początku dziecko korzysta z nocnika, a nauka korzystania z sedesu może rozpocząć się, gdy tylko poczuje się pewnie. Nie przestawaj się rozwijać!
