Nauka korzystania z nocnika jest jednym z największych wyzwań wczesnego dzieciństwa. Twoje dziecko powinno być gotowe na to zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym.
(iStock.com/Hallgerd)
ogólnie rzecz biorąc, próby odpieluchowania przed 18. miesiącem życia nie mają za bardzo sensu. istotne jest to, aby dziecko samo zaczęło wykazywać zainteresowanie zawartością swojej pieluchy i „ustronnym miejscem”. poniżej przedstawiamy kilka wskazówek, które pomogą w procesie odpieluchowania:
Dzieci same sygnalizują, kiedy zaczynają świadomie odczuwać własne potrzeby fizjologiczne. Bacznie obserwuj swoje dziecko – dzieci często dają widoczne sygnały, po których rodzice mogą rozpoznać, czy chodzi o siusiu czy kupkę. Niecierpliwa, wymuszona przez rodziców nauka korzystania z nocnika nie ma sensu. Każde dziecko kiedyś pozbędzie się pieluch.
odpowiedni sprzęt!
Zalecamy, aby na początku po prostu postawić nocnik. Wesołe motywy i lubiane przez dzieci kolory świetnie przyciągają uwagę najmłodszych. Dziecko bardzo szybko zacznie na nim siadać.
złota rada dla rodziców: najważniejsza jest uwaga i wytrwałość, ale bez nadmiernych nacisków.
Rodzice powinni mieć świadomość tego, jakich umiejętności potrzebuje dziecko, aby odpieluchowanie zakończyło się sukcesem: nauka korzystania z nocnika wymaga użycia indywidualnych umiejętności w określonej kolejności: małe dziecko powinno rozumieć sygnały przekazywane przez swoje ciało, musi potrafić się rozebrać, kontrolować pęcherz i jelita oraz po skorzystaniu z nocnika umyć ręce. Rodzice muszą liczyć się z tym, że podczas nauki korzystania z nocnika będą musieli częściej prać bieliznę i ubranka dziecięce, ponieważ początkowe próby nie zawsze kończą się sukcesem. Proces ten wymaga dużej dozy cierpliwości i pragmatyzmu..
1. nauka korzystania z nocnika:
- Na początek kup nocnik. Wiele dzieci czuje się znacznie bezpieczniej, siedząc na nocniku, który stoi na podłodze. Daje to im większe poczucie pewności, ponieważ mogą swobodnie postawić stopy na ziemi i przyjąć wygodną pozycję.
- Daj dziecku czas, aby poznało swój nocnik i przyzwyczaiło się do niego. Często pomocny okazuje się wybór nocnika w przyjemnym kolorze z dziecięcym wzorem, dzięki czemu łatwiej jest zainteresować dziecko tym przedmiotem. Powiedz dziecku, że nocnik jest rzeczą bardzo wyjątkową, która należy tylko i wyłącznie do niego.
- Postaw nocnik w miejscu, w którym Twoje dziecko spędza najwięcej czasu. Nie musi to być łazienka; równie dobrze można postawić nocnik w kącie w pokoju dziecięcym. Na samym początku łatwy dostęp do nocnika jest bardzo ważny.
2. od poznawania do nauki korzystania
Poznawanie nocnika w formie zabawy ułatwia naukę korzystania z nocnika. (iStock.com/tatyana_tomsickova)
- Dziecko może ćwiczyć siadanie na nocniku w ubraniu raz albo nawet dwa razy dziennie. Powinno się pozwolić mu siedzieć na nocniku tak długo, jak tylko zechce. Celem jest to, aby dziecko oswoiło się z nocnikiem.
- Jak tylko dziecko polubi siedzenie na nocniku w ubraniu, warto rozpocząć naukę bez ubrania. W ten sposób przyzwyczai się do zdejmowania dolnej części garderoby przed skorzystaniem z nocnika. Oswoi się również z uczuciem, jakie daje kontakt nocnika ze skórą.
- Zakładaj dziecku ubrania, które można łatwo zdjąć, np. spodnie bez guzików, które można po prostu ściągnąć, albo spódniczkę lub sukienkę. Przyszedł również czas na zakładanie majtek; body należą już do przeszłości. Można też zacząć naukę korzystania z nocnika od pozwolenia dziecku, aby przez kilka dni chodziło po mieszkaniu bez ubrania – oczywiście o ile jest wystarczająco ciepło. Od czasu do czasu zachęcaj dziecko do siadania na nocniku, aby nauczyło się zwracać uwagę na sygnały płynące z własnego ciała.
- Pokaż dziecku, jak sam(-a) siadasz na sedesie. Dziecko powinno w tym samym czasie siadać na nocniku, jeśli ten stoi w łazience.
- Zwracaj uwagę na sygnały, czy Twoje dziecko chce zrobić siusiu czy kupkę. Niektóre dzieci mówią, co chcą zrobić, używając najróżniejszych słów. Inne stroją miny, wydają z siebie dźwięki lub zachowują się w określony sposób. Jeśli zauważysz takie sygnały, zapytaj dziecko, czy chce skorzystać z ubikacji albo usiąść na nocnik.
3. pozytywne wzmacnianie poprzez pochwały, ufność i empatię
- Nauka korzystania z nocnika przebiega najlepiej wtedy, gdy dziecko jest często chwalone i otrzymuje potwierdzenie, że zrobiło coś dobrze. Presja, złość, negatywne słowa lub gesty rodziców tylko peszą dziecko w tej nowej sytuacji. Dzieci potrzebują dużo empatii, zaufania i zapewnienia bezpieczeństwa ze strony opiekunów.
- Kiedy już uda się dziecku zrobić siusiu do nocnika, po kilku dniach możesz wyrzucić kupkę z pieluszki do nocnika. Wyjaśnij przy tym dziecku, że siusiu i kupkę robi się do nocnika lub sedesu. (Dzieci w tym wieku mają wyobrażenie, że określone rzeczy należą do określonych miejsc.)
- Dziecko powinno ćwiczyć mycie rąk wodą z mydłem po każdym wstaniu z nocnika, nawet jeśli nic nie zrobiło.
- O nauce korzystania z nocnika oraz stosowanych metodach poinformuj też innych opiekunów, np. nianię lub dziadków. W ten sposób dziecko może otrzymać wsparcie również z ich strony.
- Pamiętaj o tym, że niektóre małe dzieci mogą bać się ubikacji i spuszczania wody. Jeśli Twoje dziecko ma takie obawy, nie zmuszaj go do spuszczania wody – sam(-a) spuść wodę już po tym, jak dziecko wyjdzie z ubikacji. Po kilku miesiącach dziecko powinno oswoić ten strach.
4. nauka korzystania z nocnika w nocy
- Kiedy Twoje dziecko regularnie korzysta już z nocnika lub ubikacji w ciągu dnia, nauka załatwiania się w taki sam sposób w nocy może potrwać nawet kilka miesięcy. Dlatego ważna jest dalsza cierpliwość.
- Ewentualnie możesz dalej używać pieluch lub pieluchomajtek w nocy. Być może Twoje dziecko jest jeszcze za małe, aby regularnie korzystać z nocnika lub ubikacji w nocy.
- Powiedz dziecku, że zawsze może zawołać Ciebie w nocy, kiedy się obudzi i będzie chciało się załatwić. Jeśli dziecko będzie chciało korzystać w nocy z nocnika, możesz postawić go przy jego łóżeczku.
- Kiedy Twoje dziecko zacznie spać bez pieluch, pamiętaj o zakupie ochraniacza na materac.
nocnik czy nakładka na sedes?
Niektóre dzieci wolą nocnik, inne wybierają nakładkę na sedes. (iStock.com/globalmoments, iStock.com/deucee)
wybór nocnika albo nakładki na sedes zależy oczywiście od konkretnego dziecka. Wiele dzieci lubi swój nocnik – swój mały tron – i traktuje go jako prywatny azyl, który należy tylko i wyłącznie do nich. Między innymi dlatego, że mają wtedy kontakt z podłożem i nie siedzą nad dużą, budzącą grozę dziurą.
Z kolei nakładka na sedes pozwala naśladować dorosłych, co może motywować malucha. Większość rodziców uważa, że specjalna nakładka na sedes jest bardziej higieniczna i praktyczna. Rodzicom łatwiej jest też „ogarnąć” dziecko na sedesie niż na nocniku po tym, jak załatwi już swoje sprawy. Jeśli razem z dzieckiem wybierzesz nakładkę na sedes, zwróć uwagę na to, aby dziecko mogło postawić stopy na stabilnej powierzchni. Koniecznie należy wtedy użyć antypoślizgowego podestu.
Kiedy dziecko korzysta z nakładki na sedes, bardzo ważne jest, aby używało antypoślizgowego podestu.
zalety nocnika:
- Na nocniku dziecko siedzi pewnie i łatwo jest mu znaleźć oparcie. W przeciwieństwie do dużego sedesu, siedząc na nocniku, dziecko trzyma stopy na podłodze. Wiele dzieci nie lubi, kiedy ich nogi zwisają swobodnie bez podparcia.
- Na początkowym etapie dziecko uczy się, jak funkcjonuje jego pęcherz i mięśnie odpowiedzialne za oddawanie moczu. Zwłaszcza na początku nocnik może być lepszym rozwiązaniem, ponieważ można postawić go blisko i w dowolnym miejscu. Dzięki temu dziecko może szybko usiąść na nocnik, jeśli ten znajduje się w tym samym pomieszczeniu.
zalety nakładki na sedes:
- Dzieci, które od samego początku korzystają z nakładki na sedes albo chociaż mają z nią styczność od czasu do czasu, zwykle łatwiej sobie radzą z załatwianiem się poza domem.
- Kiedy dziecko korzysta z nakładki na sedes, załatwia się prosto do ubikacji. Nocnik trzeba regularnie opróżniać i myć.
- Dzieci, które używają nakładki, łatwiej przyzwyczajają się do dużego sedesu. Rezygnacja z nakładki w późniejszym czasie zwykle nie stanowi problemu.
- Kiedy dziecko siedzi na sedesie, łatwiej jest pomóc mu w podtarciu się po skorzystaniu z toalety; oprócz tego papier toaletowy znajduje się w zasięgu ręki.
idealnym rozwiązaniem jest połączenie obu produktów: na początku dziecko może korzystać z nocnika, a kiedy poczuje się pewniej, naukę odpieluchowania można kontynuować, używając nakładki na sedes.
Keep on growing!
